Profesyonel avukatlar ve hatipler olmalarının yanı sıra, sofistler tartışma becerilerini eğitimci olarak da kullandılar. Müşterilerini sadece retorik ve tartışma konularında değil, aynı zamanda etik konusunda da tıpkı bugünün yaşam koçları tarafından zengin ve hırslı müşterilere sunulan kurslara benzer şekilde eğittiler. Öğrettikleri şey "mükemmellik" olarak çevrilebilecek olmasına karşın, kişinin tam potansiyeline ulaşması şeklinde bir fikir taşıyan "arete'ydi. "Arete" kavramı, "iyi yaşam" kavramında merkezî bir rol oynamıştır ve aslında Yunanların "erdem" fikriyle eşanlamlıdır. Sokrates, erdemli bir hayat yaşamak için arete'nin ne olduğunu bilmemiz gerektiğine inanmış ve böylece erdemin bilgi olduğu sonucuna varmıştı. Erdemin iyi bir yaşam için gerekli ve de yeterli olduğunu savundu. Erdemi bilmeyen biri iyi ve mutlu bir yaşam süremez ve erdemi bilen biri de iyi ve mutlu bir yaşamdan başka bir şeye yol alamaz. Bunu, paradoksal görünen bir ifadeyle, "Hiç kimse kötülük istemez," şeklinde özetledi; erdem bilgi demek olduğu için bir kişi ancak cehaletten ötürü yanlış yapabilirdi.
