Eskilerden topladığım hüzünlerimi dağıttım bugün,

Bir antika pazarında sattım tüm olmazları.

Sevgi sürekli dinlediğin hüzünlü müzikleri coşkuyla dinlemek miydi artık?

Her güzel şeyler hüzünlüdür ya biraz da…

İnsan düşündüğü her şeyi mahvediyor günün sonunda!

Pamuk ipliğiyle yaşadığımız bu hayatta 

Her şeyi bu kadar ince düşünmemize gerek var mıydı?

Eğer varsa da ben, 

İnce bir ipte yürüyen cambaz olmak istiyorum artık!

Altı uçurum olan bir ipte de dinlenebilir yorgunluğum.

Hazırlıksız yanım, hazır olmaya başlangıçlarım, hazır bulunuşlarım.

Çocuk yanımız belki birlikte büyümeye hazırdır biz eskiyince,

Biz eskiyince yeşerir umutlarım.