Sokuluyor yine yalnızlığım

eskittiğim bu kalbimde,

ölülerin gözleri oynar,

tasvirleri gözlerimde parlar.


Bir zaman sonra görünür mü?

Yoksul zamanlarda yarattığım,

bir başınalık portresi

ya da bir çırpıda resmettiğim,

kimsesizliğim.


Gelir yine yalnızlığım,

gecenin karanlığında,

karanlıktır düşlerimi aydınlatan,

Görünürde hiçbir şey yok,

Hiç kimse yok.