Nehir akıp gidecek, hızla akan su hatıraları da beraberinde götürecek

Yalnızlığında güçsüz arzunun gölgesiyle arayıştasın

Ve benim kimliğimdir arzunun yol açtığı baş döndüren esrime


İsyanım ağaçlardaki çiçeklerin yapraklarıyla uçup giden korkak sevgiye

Özümden uzak isimlendirmelere önem veren ve o çobanın sürüsüne kapılan sen

Bilmiyorsun ki adını soyadını bilmezdim senin

Tüm açlığım düşsel sevdanın ısısınaydı


Ve ben her ayrılıkta vedasızlığı anımsadığımdan

Bu kalmaya davet, bu küçük düşme, bu yakarı

Göğsümde ateşin yanarken etrafa doğru uzanan kızıl alevleri


İnan artık insanlar beni şaşırtmıyor

Gülüyorum yarım kalmışlığıma, hiç tamamlanmayacak olmama