Nehir akıp gidecek, hızla akan su hatıraları da beraberinde götürecek
Yalnızlığında güçsüz arzunun gölgesiyle arayıştasın
Ve benim kimliğimdir arzunun yol açtığı baş döndüren esrime
İsyanım ağaçlardaki çiçeklerin yapraklarıyla uçup giden korkak sevgiye
Özümden uzak isimlendirmelere önem veren ve o çobanın sürüsüne kapılan sen
Bilmiyorsun ki adını soyadını bilmezdim senin
Tüm açlığım düşsel sevdanın ısısınaydı
Ve ben her ayrılıkta vedasızlığı anımsadığımdan
Bu kalmaya davet, bu küçük düşme, bu yakarı
Göğsümde ateşin yanarken etrafa doğru uzanan kızıl alevleri
İnan artık insanlar beni şaşırtmıyor
Gülüyorum yarım kalmışlığıma, hiç tamamlanmayacak olmama