Açılır güne gözler bulanık
Önceki günden kalan düşünce artıkları
Gri gökyüzünden saçılan melankoli
Açmazlardan kaçan bir adam
İşte tam orada kilidi çelik bir hücre
Geçecek sandığın her şey kalıcı
Yaşamak sandığın hayat acısı
Derin denizlerde yüzmeyi sen seçtin
Dalgalardan etme boşuna şikâyet
Tuzlu gözyaşlarında pişer ruhun
Umutsuz dağların tepeleri dumanlı
Yek bir vücuda adanmış antların
Anlamsızlığa yüklenen anlamların
Ne kalabalıklar biriktirmişsin kalbinde
Nefesin nereye kadar yeter bilinmez
Yüksek dağlarda yürümeyi sen seçtin
Rüzgarlardan etme boşuna şikâyet
Orada bir sen var senin içinde
Ve senler var her kuyunun dibinde
Karanlık kuytulardan izleyen gözler
Bıçaktan keskin öldürmeyen sözler
Ne acılar ne sancılar çekti bedenin
Istırap sularından kana kana içtin
Dipsiz kuyulara düşmeyi sen seçtin
Acılardan etme boşuna şikâyet
|Kendine Şair| Y. Aslantaş
