Bir duvar ördüler etten,
Sıcak, soluk alıp veren,
Ne tuğla ne taş, insandan işte,
Yürekle örülmüş, kanla sıvanmış.
Bir yanımız haykırır dışarı,
Bir yanımız suskun, yorgun,
Kendi etinden duvar olur mu?
Oldu işte, ellerimizle kurduk.
Göz göze geldik ama uzaktayız,
Sesimiz çarpar geri,
Etten duvarın ardında kaldı
Özgürlük diye bir türkü.
