It is not literal about the drug for me, i've never taken lithium before. It's sort of a metaphor about numbness and happiness. It is me looking at happiness in a negative way because i've always been...kind of afraid to be happy. Like with the band and the art and everything else, it's always like i'm never letting myself break through into the happiness it seems like, because it's not cool or something and describing happines is lithium, it's like saying "that's numbness, i won't be able to be an artist anymore if i'm happy, which is hilarious because that's just not true, i'm happy. So it's...this fight within the song of... " do i do this and get out of here and get happy or do i wallow in it like i always do?" and it's cool because at the end of the song i say "i'm going to let it go" like i'm going to be happy.
''Tam olarak ilaç hakkında değil şarkı, ben hiç lityum kullanmadım. Uyuşmuşluk ve mutluluk hakkında bir tür metafor. Her zaman mutluluğa olumsuz bakmışımdır çünkü... Mutlu olmaktan korkardım. Grupla, sanatla ve diğer her şeyde sanki kendime hiçbir zaman mutlu olmaya izin vermiyordum; çünkü havalı falan değil ve mutluluğu lityum ile tarif ediyorum. Sanki "İşte bu uyuşmuşluk, eğer mutlu olursam asla bir artist olamayacağım." der gibi. Aslında gülünç çünkü doğru değil, ben mutluyum. Yani şarkıdaki savaş; bunu yapıp buradan çıkacak mıyım ya da her zamanki gibi içine mi yuvarlanacağım hakkında ve şarkının sonunda diyorum ki "Bırakıp gideceğim." yani mutlu olacağım.'''
Amy Lee
