Evlerden bir ev.... güzel temiz,sevindim,sevdim yeni ev,
Temiz ev,okulada yakın..
Sonra....sonra işte o deprem oldu,
...bu şok olduk baktık birbirimize yasiyormuyiz hala..
Yaşadığımızı sanan kaybolan ruhlarmiyiz biz,
Yok öyle normale dönülmuyor...
Hala yasiyormuyuz diye düşünüyorum,ölüler farkına varmaz ki ölümün..
Yani ben öyle sanırım herzaman..
Ama yasiyormusuz
Ama nasıl,işte bu ruh haliyle, yaşadığımdan emin olamıyorum,kayboluyorum çoğu kez
..aslında çok tehlikeli
Yani çocukları unutuyorum,.ailemi,evislerini,bir robot gibi yapmam gerekenleri yapıyorum
O kadar işte,sadece öyle mekanik bir sekilde yaşamak denirse buna yaşıyorum,yaşıyoruz evet
Ama sevgi göstermeyi,ilgilenmeyi unutuyorum..
Sonra çok uzun bir zaman geçtikten sonra sarılıyorum cocuklarima,şükrediyorum tabiki..ama hep böyle,düzelecek miyim bilmiyorum,sonra fayanslara bakıyorum evde hep böyle resimlerle dolu...
Sizde goruyormusunuz öyle resimler sonra dayanamadım onları ortaya çıkarmaya karar verdim.bundan sonra onlarıda paylaşacağım....