Yok oluş her zaman yoklukla meydana gelmez. Bazen bir varlık bir var oluş bile tetikleyebilir yok oluşu işte o an geldiğinde umursamamak mı doğru olan?
Susuz kalmış bir çiçek ne kadar hasretse yağmura, sen yağmurların en güzeli o kadar hasretim senin fırtınana.
Oysa ne güzdü o sağanaklarla karışık..
Şimdi yanımda ellerin ama yok o yağmurların.
Yanındayken yok oluyorum aşkın bir biçimde.
Ben senin tek hayranın en soluk rengine.
Sen ki benim gecelerimin en parlak güneşi.
Işık saçarken zihnime
Ben kavrulurken senin ekseninde.
Kıyılara vuruyorsa çaresizlik, bil ki sen söndün diye.
Bilinç arşınlarken kalemi,
Her umut bir arzu içeriyorsa eğer.
Yoksunuyken umudunun sen benim en temelsiz arzumdun.
