farkında olmak yalnızlığın,

günlerin kapanışına eşlik ettiğimde her gece,

bazen ağlarken bazen ise hayallerde,

farkında olmak yalnızlığın,

yüreğimin parçalarını döker bir hiçliğe.

küçük bir mezar taşının başında oturmuş,

yağmurun yağmasını dilemek gibi.

o toprakta filizlenmesini istemek bir çiçeğin,

tohum dökülmeden ne kadar ihtimali varsa,

öyle ümit etmek yarına.

uyuyakalmak sabaha karşı,

cıvıltılarıyla oynaşan kuşlara karışan yüreğimin gürültüsüyle.

bazen yalnız olmak,

güneşin doğuşuna göz kapatmak.

ne zaman batmaya kalksa,

düşüncelerde kaybolmak.

haftaları deviren günlerin ardından,

parlayan ayı çevreleyen yıldızlar gibi.

yalnız biri var çokluğun içinde,

her şeyden öte toprağına kavuşmak ister gibi.