Fırtına

Beynimin derinliklerinden gelen bir fırtınayı izler gibi

Diktim gözlerimi göğün yüzüne

Yarılmak ister gibi çığlığı bastı birden

Köpürüp köpürüp döküldü üzerime

Kan deryasının üzerinde sıklaştırdım adımlarımı

Bu mayın tarlasında yürümek ne hoş

Sarhoş ediyor ölümün düşüncesi bile beni

Bu yüzden başıboş bir köpek gibi uluyorum sırlarımı

Vaktim var mı?

Saçımda kırlar boy verecek kadar

Gözlerimde kan yuvaları, alnımda kırışıklar

Bir çığlığı bastırıyor dişlerim

Ağzımda cehennemin gam tadı