fısıldamak

annemin düşüncelerinden koparıp kendi ruhuma ekledim,

tanrım, acının renginin hangi boyutu beni bana bağladı,

karanlığın içindeki renkleri göremeyecek kadar renk körü birine denk geldim,

yıkım,

dağların ardında kalan yüreğime sözler fısıldadım,

intihar etmesi gerektiğini fısıldıyor bir ses,

tanrım, bu kadar acıyı ömrüme nasıl sığdırdım,

dizildim bir bir etrafımdaki insanların kalabalığına,

ve ellerim titrerken başımı salladım,

yüklemsiz cümlelerime hislerimi aktardım,

tanrım, bu kadar acıyı taşıyamadım

ben, beni kendime bağlayamadım

bitiş noktasına geldiğinde

kaldırımların uçları yıkıldı ve içine gömdüm hislerimi,

tanrım, dayanamadım

affedilemeyecek hatalar yaptım ve yaktım,

tanrım, içimdekilere sığamadım,

ben, beni öldürdüğünde

dünyadan yok oldum,

yatağımın içinde ölü bir beden duraksadı

ve gözlerini açarak fısıldadı içindekileri,

yaşayamadım,

tanrım, ben yaşayamadım.