Bir fotoğrafta görmüştüm onu.

Gülüyordu ve ellerinde buğday taneleri

Yalnızdı fakat bir o kadar da kalabalık

İpek elbisesi gökle birleşmişti

Gözlerinin yeşilleri avuçlarıyla

Çocuk gülüşleri dağılıyordu kirpiklerinden

Bahtiyardım.



Bir fotoğrafta görmüştü beni.

Susuyordum ve ellerimde kurumuş güller

Yalnızdım fakat bir o kadar da kalabalık

Gri ve soluksuzdum

Gözlerimin yeşili avuçlarımda birikmişti

Çocuklar düşmemişti peşime

Yetişkinler ise çoktan azad etmişti

Bahtiyardım.






Bir fotoğrafta görmüşlerdi bizi

Şaşırmışlardı ilkin

Sonraları aralarından biri demişti

İki mevsim tek kareye nasıl sığar

Su ateşi nasıl olur da söndürmez

Ve Hayret

Cehennemde yaşayan insan

nasıl olur da tutuştuğunu görmez



Bir fotoğraf karesiydi işte

Ne ilkbahardı ne de son

Yalnızca

Bir fotoğraf karesiydi

Unutulmuş ve buruşturulmuş

Kaldırımda ölen ihtiyarın

Yırtık cebinde bulunan..