⠀
Garip⠀
Ne garip.⠀
Ne garip?⠀
Tüm zamana kadar⠀
Gördüğüm⠀
Ne garip.⠀
Bilinmezliğin olduğu her yerde⠀
Tanrı vardı⠀
İnsan koymuştu bu kanunu⠀
Öyle olmak zorunda gibiydi⠀
Ne garip⠀
Anlamaya çalıştıklarımız⠀
İlk gördüğümde ⠀
İlk bakışımda ⠀
Anlardım ⠀
Garip. ⠀
Yalandık⠀
Bunu bile bile⠀
Ne de çok güleriz⠀
-ağlamak gerekir aslında -⠀
Bunu benim anlatmam⠀
Ne garip.⠀
Garip ağlardık ⠀
Dinlerdik ⠀
Sevişirdik ⠀
Gözlerimizden neler akardı ⠀
Garip ⠀
Bir çocuk gördüm köyde ⠀
Adı 'Satılmış' ⠀
Bu taşların şekilleri ⠀
Toprağın rengi ⠀
Yabancısı olduğum hava ⠀
Ne garip. ⠀
Bütün gün özlem duyarız ⠀
Geceleri ⠀
Uykuya dalmak ⠀
Hep eskinin özlemi gibi ⠀
Garip ⠀
Adı kadar ⠀
Ne garip⠀
Beni yaralar.⠀
Muhammed Dalpalta
2020-09-15T01:01:27+03:00Başlangıcı beğenmesem de şiirin atmosferine girince iyi dizeler dalından düşüyor. Kaleminize sağlık.
İbrahim
2020-09-13T21:05:53+03:00"Bilinmezliğin olduğu her yerde⠀
Tanrı vardı⠀
İnsan koymuştu bu kanunu⠀
Öyle olmak zorunda gibiydi"
Bu kısmı sevdim. Kaleminize sağlık