Gece bıraktı üzerimize sessizliğini.
Karanlığında boğuluyor gözlerimiz.
Susuyor gündüz bağıran her şey.
Konuşan herkes derin bir boşlukta şimdi.
Duygularımız daha bir belirgin,
İçimiz daha da buruk.
Aklımız karmakarışık,
Yüreğimiz ağlayacak adeta.
Onlarca bulut var gökyüzünde,
Hani, güneşin ışığı nerede?
Yıldızlar takım halinde bakıyor yüzüme.
Ağzımı açmadan söyleniyorum onlara.
İçimde kalanları anlatıyorum.
Dinliyorlar.
Ama konuşmuyorlar benimle,
Teselli etmiyorlar.
Sadece bakıyorlar öylece.
Onlar da dertli belki.
Onlar da suskun.
Gece,
Bıraktı üzerimize sessizliğini.
Ve karanlığında boğuluyoruz hepimiz...
