Gece Seni Düşlemek

Gece bir anda uyanıyorsun.

Sabaha kadar uyku tutmuyor seni.

Gözlerini kapatıyorsun fakat,

Bu seferde hayal etmeye başlıyorsun 

Gün boyu düşlediklerin yetmediği gibi.

Sağa dönüyorsun olmuyor,

Sola dönüyorsun olmuyor.

Kalkıyorsun yataktan, 

Yürüyorsun pencereye doğru.

Bakıyorsun dışarıya.

Sessizlik, sakinlik, huzur buluyorsun 

Karanlığın beynine oynadığı oyunlarla.

Sonra bir anda,

Beyninde tohumları

Önceden atılmış,

Bir ağaç yeşeriyor.

İçinden seslenen bir sesi,

Sende tekrar ediyorsun 

İlk defa konuşurmuşçasına:

Gece seni düşlemek gibisi yok.

Yeni bir kıta keşfetmişçesine 

Yer ediyor işte bu söz içimde.