Ruhum tütüyor ağzımdan
Bir yudumun damlarken ılık ılık dudağıma
Anason yeşili bir ay yırtıyor,
Gecenin sulara vuran kasvetli pelerinini
Geceye uyanıyorum.
Paslı bir bıçakla ıslah ediyorum yüzümü
Ekşi tütün yanıyor
Ruh eğitilmez, anlıyor musun
Belki de yine yanılıyorum.
Kafesledim serçe heyecanını ruhumun
Gökyüzümde bir kanat çırpışı renk kalmadı
Sırtımdan dolanarak yere dökülürken saçmalarım
Geceye uyanıyorum.
Düşünce nüfusumun kırıntıları ağzımda eriyor
Yokmuşum gibi davranıyor kediler
Tutuşmaya başladım parmak uçlarımdan
Bilmiyorum
Adının yoğun kıvamı damağımda
Sanırım ruhumdan kalbime damlayan soyut tat sensin.
Beynimin kökü ışıltılı bir soğan
Üstüne serili sokak sokak oyuntular
İçim avaz avaz aydınlık
Dışım sonu gelmeyen müdafaalar
Kendimi cümlelere kusup
Duygularımı düzenleyemiyorum
Yatağın en uzak ve pürüzsüz köşesinde
Ruhumu uyandırıp
Kaşığın lekesiz kısmıyla
Soğuk ve yıldızsız bir fincan gökyüzünde
Tenini arıyorum.
Beni oku.
İşte
Tütüyorum
Geceye uyanıyorum.
Henüz söylenmemiş kelimeler arayarak.
