İçimde şarkılar söyleniyor,
Duymak meselesi önemli.
Duymadılar, olsun.
Hem renkli bahçeler de var,
Görmek meselesi mühim.
Görmediler, olsun.
Sahi o çizgiyi çoktan geçtim değil mi adım adım?
Her isteğimi kabul ettirecek yaşlarımı geride bıraktım.
Ne ummanlarda kulaç atardım oysa,
Şimdi bir kaşık suyu reva gördüler.
Bu dünyada çoğu zaman
Çoğu şeyin istediğim gibi olmayacağını kabullendim.
Sadece kırgınlıklarım var o kadar.
Bir miktar da üzüntü.
O kadarı da olur elbet.
Hak etmediğim şeylerle yüz göz oldum.
Ne ön yargılara kurban edildim.
Ne çok sıraya geçen varmış taşlamak için beni.
Yargısız infazların biri gitti biri geldi.
Kimine göre günahkârdım,
Hiç ihtimal yokmuş başka olasılığa,
Doğarken öyle doğmuşum.
Temiz olamazmışım asla.
Kendilerininkiler dışında her hakkı hatta,
Hakları gasp ediyordu insan canavarlar.
Adaletsizlik hissi çıkıp geliyor uzaklardan.
Hızlı işleyen adaleti satın almak isterdim.
İnsan canavarlar, yaptıklarını vicdanlarına kabul ettirmeye çalıştı.
Ufacık bir inanç kırıntısına bütün haklılık paylarını yatırdı.
Yaptıklarının her zaman haklılık payı vardı.
Gelinlik yaşımı ayırdılar sevdiğinden.
