El ayak çekilsin kendini dinle
Yanında bulunsun üç dal sigara
Kaç fincan kahveyi içtik seninle
Kaç kırk yıl borçlandık hatıralara
Bir resmin var bende o günden kalma
Bu yüzden hayatım hep dünden kalma
Kesif dumanlarla tütünden kalma
Odam is içinde gelme bu ara
Kirli aynalarda sensin gördüğüm
Hasret tuğlasıyla vakti ördüğüm
Çözdükçe bağlandım sanki kördüğüm
Kabuk bağlamadan sızlar mı yara
Ben haber ederim bir mektup yazıp
Bütün satırlarda kendime kızıp
Mezarımı kendi elimle kazıp
Hiç kimseyi sokmak istemem dara