Ah şu insanlar ne kadar benzerler gemilere

Güçlü, epey heybetli görünürler uzaktan

Yalan, büyük yalan


Hep yek yol alırlar oysaki

Tüm o fırtınalara karşı bir başlarına

Ve böylece öğrenirler denizi, hayatı, batmamayı


Dalgalara karşı savaşı kazanırlar zamanla

Artık ürkütmez onları en çetin fırtınalar bile

Acıdır olgunlaştıran insanı tıpkı gemiyi olgunlaştıran fırtınalar gibi


Sonra bir gün aniden yorulurlar güçlü kalmaktan

Ve salıverirler yelkenlerini

Yelken yere düşerken anlamıştır kaptanlar bittiğini

Bu deniz kokulu çetin maceranın