bir kararıp bir aydınlanan gecenin
uykusuzluk acısı sadece gözlerimde değil
cümlelerimin muğlaklığı bundan canım
aydınlık hüzünler var bedenimde esen
penceremin perdelerini oynatan sen misin
ya da yüzümü okşayan günün ilk ışıkları
o nefesli sözcüklerin güneşi doğurtuyor güneyimde
sen bu şehirde serserice dolanırken
sen daha çocuktun Ankara'dayken
