Boş verdim her şeyi,
Daha ne kadar ömrümüz kaldı ki?
Belki bir saat, belki de bir dakika,
Daha kaç bahar, daha kaç kış,
Daha kaç yaş göreceğiz?
İşte o soru işareti...
Ölüm aslında hayatın tek gerçeği.
Yarınımızı bilmezken,
Neden zehir ederiz bu günümüzü?
Ah! Ne aptallık değil mi?
Hep yarınlar için hayal kurarız da,
Bugünümüzü atlarız.
Sanarız ki mutluluk hep yarınlarda,
Oysa hep yanı başımızda...
Bakmak ile görmek arasında,
Ne zaman ki gördük ,
İşte huzur onda...
