Sırtüstü yatıyorum, yataktayım.
Kendimi rahatlatmaya çalışıyorum
Kafamı dağıtmaya
Zihnimi boşaltmaya,
Sonra birden fark ediyorum
Nerede yaşıyorum, hangi şehirde?
İstanbul, insanların anlata anlata bitiremediği, zorluğuyla, güzelliğiyle, sosyal hayatıyla,
İstanbul'da yaşayabiliyorumun gururu ile özgüveni ile anlatılan İstanbul'dayım.
Koca İstanbul'un herhangi bir semtinde evim
Ve ben evimde, en sevdiğim yer olan yatağımda yatmakta ve boş bulduğum alanlara bakıp zihnimi boşaltmaya çalışmaktayım.
Sonra, birden fark ediyorum.
Zihnimin tamamen boşaldığını,
Çünkü hissedebiliyorum
Aslında koca bir zeminde yattığımı.
Burada şu an var olan her şeyin, var olmadan önceki boş ve berrak koca zeminini,
Kendimi yatağa attığımda aslında yerdeki toprağa yattığımı.
Koca İstanbul'un herhangi bir semtinde evim
Ve kendimi güvende hissettiğim yerde,
Duvarları kaldırırsanız doğayla iç içeyim.
Hiçbir şeyin henüz varolmadığı düzlemde,
Bir simülasyonun içinde zamanımı geçirmekteyim.
Hiçbir şeyin var olmadığı tek yerde...
E.G
2022-11-19T15:25:45+03:00Geri dönüşleriniz için teşekkür ederim :))
Jean Valjean
2022-11-17T15:15:22+03:00Kaleminize sağlık. İlgi çekici bir şiir.
Server Fethi
2022-11-17T14:38:19+03:00Çok hoştu. Benzer hislerle okudum. Tebrik ederim