Köşelerim hiçbir zaman sivri olmadı

Yumuşaktı hep, çünkü güzel bir gülümseme

Diğer insanların sizi bir tehdit olarak

Algılamasını engeller


Suratımı hiçbir zaman asmadım

Düşük bir ifade başkalarının sizi

Öz güvensiz olarak görmelerine

Neden olur, hayat durumu ne olursa olsun


Şikayet etmez, önüme koyulan kutuya

Sığardım, zira denileni yapmayanlar

Toplumun dışına itilir ve 

Herkes onların arkasından konuşur


Geceleri dua eder, işkencemi sona erdirmesi 

İçin Tanrı'ya yalvarırdım. Bir yıl kadar sonra

Dua etmeyi bıraktım çünkü hiçbir şey

Değişmiyordu, bana sağırı oynayınca


Ben de Tanrı'ya inanmayı bıraktım

İçinde bulunduğum hapishane nefes almamı

Engelliyordu, suratım eskimiş, eşkimiş, asılmış ve

Kocakarı gibi olmuştu


Köşelerimi kesip atmışlar, kenarlarımı ise kısaltırken

Benden geriye hiçbir şey kalmamış

Her şeyi geri toplama vakti, her şeyi geri toplama vakti

Köşelerimi, yüzümü, kendimi ve Tanrı'mı geri toplama vakti