Yağmur yağsın geceye, sabaha inat,
Sen gitme!
Bir çocuk gülsün sokaklarda pervasız,
Sen yüzünü dökme!
Şehir aydınlandığını sansın gecenin titrek ışıklarıyla,
Sabahına uyansın tüm ayyaşlar,
Silsin şehrin kadınları rujlarını dudaklarından...
Şehir yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi
Çeksin ciğerlerine bizi.
Bırak tüm şehir gitsin,
Sen gitme!
(Züleyha'nın Odaları kitabımdan)
