Her gece sırtımı duvarlara yaslayıp ellerimi göğe kaldırıyorum, ölmek için dua ediyorum. Beni duyacak her kimse, onu da öldürmüş olmalıyım. İnanmayı bıraktım. Ne tanrıya, ne kendime. Kocaman bir akıntı olarak doğdum dünyaya, kocaman bir enkaz olarak dönüyorum. Vaktimin dolduğunu hissediyorum. İç organlarım yavaş yavaş çürürken, ruhum ezilip büzülüyor. Bir gece perdeleri kapatıyorum, bir daha da açamıyorum. Özür dilerim hepinizden, beni yanlışıkla çıkardılar sahneye.