Beni uyutmayan düşünceler ve kaygılar vardı
Her geçen gün yenileri eklenmeye başladı
Kafamı yastığa her koyduğumda başımın daha da ağırlaştığını fark ettim
Öyle ki bir gün başımın altındaki delik beni gözyaşı havuzuma çekmişti
Korktum
Karanlık, dikdörtgen havuzun hangi tarafına yüzsem bir duvarına tosluyordum
Boğuluyordum adeta her gece
Gündüzler ise bunun sadece bir düş olduğunu sanmamla geçiyordu
Ama daha sonraları, gözyaşı havuzuma düştükçe bundan kaçamayacağımı fark ettim
Her gece düşüyordum işte
Artık kabullenmiştim
Geceleri kaçamadığım derin bir sudaydım
Her gece daha az çırpındım
Hatta yüzmeye bile başladım
Her geçen gün gözyaşı havuzumla ilgili yeni şeyler öğrendim
Artık korkmak yerine havuzu tanımaya başlıyordum
Burası musluklarla ve tıpalarla dolu bir havuzdu
Her musluk bir problem yüzünden, her tıpa ise bir çözüm için orada var olmuştu
Her işte olduğu gibi “bilmek” yine her şeyi kolaylaştırmıştı
Bir gün var olan muslukları kapatmaya ve farklı köşelerdeki tıpaları çekmeye karar verdim
Acele etmeyecektim
Gözyaşı havuzumu tıpkı doldurduğum gibi yavaş yavaş boşaltacaktım
Her gece bir sorunumu çözecektim
Her gece bir insanı affedecektim
Her gece bir hatamı kabullenecektim
Ya da en azından o gece kendimi sevecektim
Kendime değer verecektim
Kendime inanacaktım
Varlığıma şükredecektim
Ben en zor kısmını hallettim
Bu havuz neden var sorusunun cevabını buldum
Herkesin bir gözyaşı havuzu vardır
Bazılarının sığ, bazılarının derin
Önemli olan o havuzu keşfetmektir
Muslukları ve tıpaları bulmaktır
Muslukları kapatın ve tıpaları çekin teker teker
