Derin sessizliğini yaşıyoruz yaşamın.
Kimse kimsenin kimsesi olamamış.
Kuzular büyüyor.
Kuzular gecenin üçüne doğru büyüyor.
Ben kimin kimsesiydim bir zamanlar.
Dağlar ve taylar eşit bu aralar.
Ayı yavruları doğuyor,
Kurtlar sürü halinde yaklaşıyor,
Çobanları kollayın.
Ferrari motor,
Traktör tekerleği,
Tatlı tekerlemeler,
Arsız otlaklar,
Hayatın kendisi olmuş acı kadınlar...
Annesini ancak içinden sevmek zorunda kalmış erkek çocukları büyüyemez...
Onlar hep bir yaşındalar...
Muhammed Bozkurt
2022-07-14T11:27:23+03:00Teşekkürler 🙏
Melis Yüksel
2022-07-14T01:00:43+03:00Sevdim bu şiiri, kalemine sağlık