gri sözlerini, gözlerinin tılsımı ile
kazı, yüreğinin derinliklerine...
içinde kırılmışlığın, yanılgıların,
küskünlüklerin de olsun...
bana dair beslediğin umutları nasıl
yitirdiğini de anlat.
anlat ki yakışık kalsın ayrılığa...
ama sen daha bir bitiyorsun içinden
geçenlere sustukça.
yıkıklığını örtüyorsun isyanından
kopan gözyaşlarınla.
acıların, kirpiğinden akıyor
kor gibi eritiyor yaşanılan her anı.
ılık tenin başka bir zamana evriliyor,
ve mevsim kışa sen ayaza
kesiliyorsun... içindeki o büyük yangınla...
