Saat sabahın dördü
Gözlerim uykuyla düğümlü
Altımdayım gri bir gökyüzünün
Yalnızbaşıma yürüyorum
Bi an çocukluğuma döndüm
Hatırlamıyorum ne zaman büyüdüm
O zamanlar hep mutlu rüyalar görürdüm
Büyük olmamaktı tek üzüntüm
Karşımda bir gümüşservi gördüm
Nasıl olduysa bakarkörmüşüm
Karanlık suların içine doğru yüzdüm
Mavinin ortasında cevap bekliyor yüzüm
Aşk, yaşam, anlam ve ölüm.
