Şair dediklerimiz kimlerdir?
Belki de dünyada söz mızrağıyla acıyı, hüznü ve umudu kalbimize saplayan hainlerdir.
Bakmayın onlara öyle masumca.
Kendilerini peygambere denk tutmaktan çekinmeyen de yine bu gammazlar değil midir?
Ah alınsa ellerinden sözleri.
Sükut bulsa şu alem çilenin debdebesinden.
Sevince dair yazılan şiirleri okumaktan utandırıldık hepimiz.
Kalbimizde hiç yok bir iz geçmiş mutluluklara dair.
Ey şair, eğer sen tanrının azap meleğiysen bize biraz merhametten bahset. Hani o tükettiğin.
Yaşarken ölümü beklemek, beklerken acı çekmek, ölürken yalnız gömülmek nasıl bir yazgıdır?
Henüz toprağa girmemiş cenazelerin yası şimdiden tutulmalı mıdır?
