Karanlıklar gizliyor ellerinde, kocaman ve aylak düşlerimi. İçim içime sığmıyor Gündüz, bu denli yüksekken çığlıklarım, derinlerimden geliyor ses tellerime büyük aforizmalar parçalıyor bendimi... susuyorum.
Gözlerim büyüyor toprak görünce Gündüz, bir ben var toprak altı kalmış yardım bekleyen. Dilim kazma, sözlerim kürek, oyasım geliyor bağıra bağıra toprağı, bir ben var orada artık tükenmeye yakın.
Ne gelir elden Gündüz, saçlarım dökülüyor, gözlerim eskisi gibi görmüyor.
Üzülmüyorum, ne saçlarımı okşayacak ne de gözlerime aşk dolu bakacak kimsem kalmadı artık.
Öyle değil mi Gündüz, yalan söylüyorsun de bana, ben kaldım de, gitmem de, kandır bir şekilde beni.
Bu geceler ne olacak Gündüz, öyle çaresizim işte bak, geceleri sana sorar oldum.
Ne olacak bu geceler, ben seninle varım Gündüz,
Yine bir gecedeyim elimde kalem,
Bak yine seni yazıyorum deftere inatla
Güneş yavaş yavaş doğuyor
Bu sabahta sen yoksun Gündüz, ben yatıyorum, sana iyi geceler...
