Gidiyorum sessiz,

Gidiyorum sensiz.

Kovalıyorum güneşi

Batacağını bile bile.

Öyle anlamsız,

Öyle çaresiz...

Umutlarımızı götürüyor

Kaybolan güneş,

Karanlık çöken tenha gecede

Yitirilen hayallerimizle birlikte.

Ve ben

Korkuyorum sessizlikten,

Korkuyorum sensizlikten.

Güneşi kovalıyorum

Doğmayacağını bile bile.

Öyle sebepsiz,

Öyle çaresiz...

Ve ben

Üç satır yazıyorum

Doğmayacak güneşin ardında

Ben,

Sen,

Ve biz.

Güneş doğsun,

Biz karanlık olalım.

Güneş doğsun,

Biz gün batımı kalalım.

Ve güneş batsın,

Bir başımıza doğalım

Aşıkların sarıldığı kayalıklarda.

İşte o kayalıklarda

Silinsin zihinlerden

Güneş.

Ve yok olsun takvim yapraklarında.

Umutlarımız yanılsın,

Gün batımının en uçsuz noktasında.