Başka dünyalar girmiyor görüş alanıma

Ben ki kalkarken sabah monotonluğunda

Beklerken bir otobüs durağında

Sevmelerin aslı omuzlarımda

Dokunuyorum ve diyorum

Yaşamak bundan sonra başka

Emanet edilmiş gibi

Bulunduğum yer bambaşka bir yermiş gibi

Gelmekte bir kıpırtı, bir aydınlık ve delice

Karşılıklı gülüşmek düşer mi bir şarkının nakaratıyla yine?

Aşina olduğumuz yerlere götürür belki de

 

Götürürse yine şayet

Bir özgürlük türküsü tutturur da

Salıveririz ruhumuzu ihtişamlara

Bir yaratım, bir çiçek, bir çocuk her neyse dokunduğumuz

Sevinç olur, adımlar güzelliğe doğrudur

Göremem başka bir dünya, benim dünyam budur