Denize bak. 

Zihnini boşalt. 

Güzel şeyler düşün. 

Ve ağla. 

Ağlamayı güçsüzlük sananlara, 

Hislerin kalıplara değil anlamlara bile sığmayacağını öğret onlara. 

Köpeklerin havlamalarıyla içine dolsun huzur. 

Güzel bir gün için kuşların ötmesine gerek mi var? 

Çıplaklığında değil çıplaklığını örten ahlaksız kıyafetlere mecbur bırakılmanda kusur. 

Seni vücuttan ibaret sananların kalbinden daha koyu bir renk mi var? 

Gökyüzünden ayırma gözlerini, silerken gözyaşlarını. 

Belki bir yıldız kayar ve denk geldiğine sevinirsin. 

Ama unutma, sokak çocukları!.. 

Ya da her zaman ki gibi unut yoksa düşünmekten delirirsin. 

Biraz sonra vazgeç ağlamaktan, 

Düşün bakalım gülebilecek misin? 

En kısa zamanda vazgeç güzelliği yaratmaya çalışmaktan, 

Tanrının başaramadığını başarmak çizilemeyecek kalitede bir resim.