Dökülüyor yapraklar

Yarı edebi bir ağızla,

Yalnız tekrar yeşermek inancı

Yalnız beraberinde yeşermeyi getirmek uğruna


Dökülüyor insan

Hiçbir şey için, hiçbir yere her şey uğruna

Tanın bile ağarmaya gocunduğu bir saatte sokaklara, kafesten ofislerine

Başka insanlara, bazen yalnız kendine


Dökülüyor her bir hece

Anlatılmayan her şeyi anlatmak

Yaprağa da insana da sözcü olmak

Yalnız kürsüde solmak

Her şeyin solacağını bundan önce anlatmak uğruna


Dökülsün, dökülsün o zaman

Hepsi gayesine giden yolun sonunda

Yolun yalnız kendi için son olduğunda

Sonbaharda solmuyor

Kalemde can bulmuyor diye

Kendinin farklı olduğuna inanmışken dökülsün