Her şeye fazlaca anlam yükleyerek hafifliyorum

Sanki şu küçük avuçlarımdaki tüm yükü

Bir umut, boşluğa

Yarattığım dünyaya yüklüyorum

Oysa insan taşıyamadığı acılardan var olur

Ve dengesini yitirir çoğu zaman


Anlamlar sanki bedenime yapışıyor

Ben o dünyayı sırtımda taşıyorum

Zaten insan eğilip bükülüp şeklini bulur

Kaskatı parçalardan var olur

Ait olmadığı bir kalıba girmemek için

İşte böyle yontuldukça hafifliyorum