Nasır tutmuş duvarların,
kabuk bağlamış üzerindeki örtü,
ha yıkıldı yıkılacaksın ama dimdiksin, babamın omuzları gibi.
Soyunsan bu ölü toprağından, görünse o beyaz gerdanın.
Kim bilir neler büyüdü içinde.
Kimlerin çığlıklarını, haykırışlarını gizlemişsin, hangi çocuğun ağlayışlarını, gülüşlerini katmışsın harcına.
Hangi annenin sessiz yakarışlarını saklamışsın, sırdaş gibi.
Kurtulsan bu ölü toprağından, görünse o beyaz gerdanın.
Gizler misin yine ağlayışlarımızı, sessiz yakarışlarımızı.
