Erkeklerin kahır ekseriyetinin anlık hisleri uğruna nasıl diller döküşlerini okumuştum kitaplardan..
Gönlün arzuladıklarına sahip oluncaya kadar,
Korkuyorum içimdeki bu histen
Sen ey dokunulmaz olanım
Erişilmez yurdum
Topraksız vatanım
Ben seni bunun için sahiplenmiş olamam
Anlık hislerimin kurbanı,
İdamlık kelimeleri cümlelere yükleyip
Dillere an arzusu için dökenlerden olamam
Yoksul sevmekten yoksun vefasız yürekler gibi sevmiş olamam
Utanıyorum
Hem de çok, çok utanıyorum
ve korkuyorum beni bir gün unutacaksın diye
Ödüm kopuyor
Her an ölümle yaşıyorum
O ben veren kapı ağızları ölüme
Sahipsiz cesetlere dönüşüyorum eşiklerinde
Neyim varsa toplayıp geldim sana
Hayallere umutlar yükleyerek insanlığı karşıma almayı göze alıp da geldim sana
Ya sahiplen bu ülkeyi, sev, büyüt topraklarında çiçeklerini
Ya da bırak çöl kalsın erkeklerin anlık hislerini süsleyecek olan serap şehirleri.
