Bir yalnızlık mevsimi.
Gülüşü ilk, ağlayışı son bahar
Hazan dolu saçları, dudakları yaz,
Bir nefesi ile sıcaklığını hissederim.
Bakışlarıyla ıslatır beni
İçinde ne iklimler ne rüzgarlar saklı.
Anladım ki ilk kokunda seni sevmek haktı.
Çünkü kâşifin gözleri kör, kulakları sağır
Bir seni keşfedebilmiş
Lakin bu keşif tüm coğrafyadan ağır
Kah bir görse seni
Bu aşk şiirini bir âmâ gördü derim
Vah bir duysa seni
Bilirim ki tüm ahrazları dile getirir.
Fakat bir melodiden yoksun, dünyası siyah.
Ah be kâşif dünyayı görsen, gözlerine ziyan.
