Yazsam olmuyordu roman
Okusam da adam olmuyordum
Dik başlı bir gerçeği
Büküp oyuncak ediyordu zaman
Üzerinde oynanan bir şey oluyordum
Atılıyordum bir kenara
Parmak uçlarında eve giren
Geç kalmış ilk gençlik oluyordum
Böyle böyle sapsız bir balta türüyordu
Sobanın yanı başında
Ben bu başı hangi taşa vursam
Ak gerdanlı kızların
Beyaz saçlı prensleri oluyordu dizilerde
Masalların modern bükümü
İki saatlik bir temcit pilavı
Bir atı boyasam da beyaza
Cebimden kara yokluk dökülüyordu
Annemin ilk değilse de son pişmanlığı
‘Ben bu çocuğu daha hangi hocaya okutsam’
Okutma ana okutma tutmuyor
Ve lütfen büyütme gözünde beni
Sevdiğim kadın memur oluyordu okudukça
Dostlarım evli çocuklu büyüdükçe
Yeni bir mağara peyda olmuyordu
Ben bu yalnızlığı hangi dağa vursam