Kanını görüyorum yerde,
Yerden kendini kaldırmıyorum,
Yere seriyorum bir bir itiraflarını,
Şimdi konuşma sırası bende,
Göz kapaklarının yorulduğunu biliyorum,
Çünkü renkleri bende,
Söyleyeceklerini biliyorum,
Bensizlikten ölüyorum,
Dağılıyorum,
Ama yine de es vermiyorum,
Çığırıyorum,
Söyleniyorum,
Ama kime ve neye?
Kanını görüyorum yerde,
Giderken bırakmayı unuttuğun sandığı bağlıyorum,
Kolay değil,
Ama sabah kahvaltım için ekmek almak da öyle,
Kolay değil,
Ama ayakkabılarımı bağlamayı bilmiyorum,
Öğrenmek istemediğim için,
Şimdi sana tekrar soruyorum,
Yenilendiğini ve geliştiğini düşünüyorum,
Kaç yaşındasın sen?
Kimin dölüsün,
Kimin patronuna olan öfkesi,
Kimin yer dibisin,
Kaç tane leşin var,
Kaç adamı ya da erkeği ya da ne fark eder?
İnsanı,
Kırdıktan sonra süpürmedin yerleri?
Kanını görüyorum yerde,
Her yerde,
Tekrar söylüyorum,
Uzak dur benden,
Sana göre olmayışlarımı çıkarıyorum,
Geriye halının ucu kalıyor,
Halının ucuna bakma fazla fazla,
Sinirleniyorum,
Ama kanın sebebi ben değilim,
Ben nefes alanlara dokunmuyorum,
Şimdi kime suç atacaksın?
Bilmiyorum.
