olduğum yere çakılıp da

sonra katman katman yeri boylarken

kalbime kezzap atıldı hissettim

canım, güzel sözlerin sağ olsun

artık ne evim ne ailem

içimde bir şeyler sakat kalacağına 

ölemediğim için kızgınım sana


gülünç değil midir

deprem bölgelerine binalar dikmemiz

şimdi ben bir enkazım

nereye gitsem 

kimselerin dilini bilmem

kim yanımdan geçse 

bu enkazı görmez

ancak üstüne basıp gider

onu suçlayamam

kurtarılmak değil derdim


hatırla çocukken bayram sabahları

kalabalıklaşınca ortalık

gülüşmeler ve sıcak eller

burası benim yuvam yurdum

işte yitirdiğim duygu

şimdiyse sadece soğuk eller memleketi


her şey daha farklı olur muydu? -olmazdı


yetişeceğim hiçbir yer kalmadı

ne de bekleyen kimsem

sahi adımı bilen herkes ölmüştür

geçmiş ve gelecek vadedemem

beni her boyutta yok ettin

canım, güzel gözlerin sağ olsun