Paramparça olmuş heveslerle bile yazabiliyorsam hâlâ hevesim var mıdır yoksa var olmasını istiyormuşum gibi mi gözükür? Bir şeyi ne kadar çok istemeye hevesin olursa mı kırılır yoksa zaten kırıktır da şimdiden mi sana gözükür? Bir insan neden karşısındaki kişinin heveslerini kırar ki? Neden onunla o an o hevesleri yaşamak yerine heves kırıcı cümleler sarf eder ki? Yaşamaktan mı korkar hevesleri yoksa hevesi mi yoktur yaşamak istenilenlere? Neden? Hevesi kırmasına rağmen neden gönül almak yerine inatla hâlâ heves kırmaya devam eder bir insan? Korkar mı? Neyden? Bir ilişkideyse kendisine sunulan heveslere, hayallere özen göstermek yerine neden onları cam kırar gibi kırar ve sanki kendisi kırmamış gibi kırık camlarla konuşur? Hevesim var senle yaşanacak, kırma. Ortak ol.
