Heyhat!
Aman kopacak kıyamet.
Milletin sırtında bir kambur ki,
Aman ne illet!
Çağdaşların kralı kimseyi yargılamaz,
Hadi sen de yargılamadan infaz et.
Yargıç, suçsuz ve ceza
Kör zihniyetler körpeleri mahkum eder idama!
Yaşamak da ölmek de farksızdır,
Düşleri çiçek kokan bir mahkuma.
Can verirse demir parmaklıklar ardında çiçek,
Hesap günü bu ya elbetki elbet gelecek.
Yakındır yağan yağmur ölüleri diriltecek
Yakındır yakın kurumuş topraklar yeşerecek!
Aman bir kambur ki nasıl bükmüş belleri,
Her gece boğazımda da dost sandığım düşman elleri.
Kar yağdırırlar yaz günü bedenime,
Zalimdir kendilerine aşık, kahrolası kalpleri.
Heyhat!
Aman kopsun kıyamet.
Kessin biri bu kamburu,
Bitsin artık şu zillet!
