Ne gitmeni isterim ne de kalmanı

İçimi burkar gidişin.. nefesim kesilir.. buramı dağlarım.

Doyamam sana bakışlarımla

Aç bırakma beni ve aç kollarını sığdırayım içine dünyaları.

Bu yüzden işte bu sebeple ve nedensizce

Ne gitmeni isterim ne de kalmanı.

Kalırsan eğer buralar yangın yeri...

Buralar enkazdan yeni çıkmış taze bir ceset kokusu.

Çırpınışlarını görürsün tırnak uçlarında.

Kırılmaz o etten sanılan demirden ağır çırpınışları olan parmaklar.

Ama sen kırılırsın.

Üzülürsün.

Ne gitmeni istemiyorum bu sebeple bu nedenle ve sebepsiz... Ne de kalmanı.

Sırtımdaki dünya bana ağır. İçimdeki dünya senden gayrısına sağır.

Duymak da istemiyorum ayrıca.

Ben yorgun bir kimseyim.

Üzgün bir hiç.

Suskunum ve hiç kimseyim.

Hiç...