burada değilim, hiç de olmadım
hep koşuşturdum ama olduğum yerde kaldım
yanımdan geçen milyonlar
sırtımdan adımlarla çıkan binler
yine keşkelerim başladı, bir levha olsaydım
levhadan farkım yok aslında, işte şimdi daha da dipteyim
yukarı çıkmaya çalıştıkça yalnızlaşıyorum
ne kadar yalnız olduğumu fark ettikçe düşüyorum
hayatın hiçbir yerine sığdıramadım kendimi
her şeyin ucundan yakaladım ama hiçbir şeyi tam yakalayamadım
tepki verememekten nefret ettiğim anları saymak bile istemem
hayata da tepkisiz kaldım artık ölsem de gam yemem
aklımın yetemeyeceği kadar karanlık bir yerde olsam
aklım da bir o kadar karanlık olsa
her şey ve herkes aynı, kara
kendimi bile bilemesem
