Ne istediyse aldı hayat benden ama ben
alamadım ki istediklerimi.
Gelmesini istediklerim kaçtı benden, bense kovamadım "git" dediklerimi.
Aklın bende kalmaz zaten ama kalbin de
oraya alıştı mı?
En uzağın olarak soruyorum sana, iki yabancı olmak bize yakıştı mı?
Nasıl istiyorsan öyle oldu, beni unutacak kadar uzak kaldım senden.
Kaçan kovalanırmış ya, ben kovalamadım seni belki sen kaçtın benden.
Hiçbir zaman biz diye bir şey yoktu da seni hâlâ seviyor olmam ne kadar normal?
Ben de ağlayacağım, ben de özleyeceğim yetmeyecek sadece hayallerimde olman.
Sana neden mi şiirler yazıyorum, gerçekten öğrenmek ister miydin?
Olur ya ecel kapımı çalarsa sensiz, yine de dinlemek ister miydin?
Aklım ve kalbim susmuş bana, ben de kendi
sesimi dinliyorum.
Sen bensizlik ne demek bilmiyorsan ben de sensizlik ne demek bilmiyorum.
Çaresizliği anlayacaksın seni özlediğim gibi bir başkasını özlediğinde sen.
Ölüme bir adım daha yaklaşıyorum sanki sen emeklerimi görmediğinde ben.
Güzelliğine direndim, sanmıştım yenerim
bendeki seni.
Sen de vuracak mısın yoksa kaldıracak mısın yerdeki beni?
Sevdiklerin hep aklındadır da peki düşündün mü hiç sevmediğini?
Kalbine gelen gider mi bilmem de kapısı açık mı hiç beklemediğine?
Konuşacaklarımız yoksa bakışacaklarımız var.
Darılacaklarımız bittiyse sarılacaklarımız var.
Bize engel biziz, güzel günler berabersek yakın.
Savaşacaklarımız bittiyse barışacaklarımız var.
