yine sabahı ettik Müjgan abla
vakitlere çok varken
deldi geçti akrep ve yelkovan vakti
yine sabahı ettik
ne gece kaldı bende ne gündüz
ters düz oldu zihnimde
gece kaçar gündüz kovalardı
ya da
gündüz kaçar gece kovalardı
ah Müjgan abla, ikisinin de dermanı kalmadı
zamanla yarışır olurdum
şimdi zaman benimle yarışır oldu
olanları duydun mu
Hindistan'ın kavşağında kaza olmuş
iki ruh can vermiş
akan kanlarından kan gülleri doğmuş
ah o kan gülleri yok mu
ayırdı iki canı
ırmaklar denizlere
denizler okyanuslara taşıdı kan güllerini okyanusun dibindeki balık olanları duydu koştu okyanusun diğer ucuna
saklanmak istedi kan güllerinden
gömdü kendini okyanusa
ama ne fayda Müjgan abla,
balık dayanamadı bu feryâda
astı kendini bir ipe
çıktı karaya
Hindistan'ın kavşağında ruhu ölen iki cana dayanamadı okyanusun dibindeki alacalı bir balık Müjgan abla
yine sabahı ettik ama
sabah ne iyi etti de şahit oldu bu anlattıklarıma
şimdi duyar güneş olanları
anlatır bir bir Tanrı'ya
şevval yücel
2020-08-12T20:40:59+03:00Yorumunuz için teşekkür ederim, şiiri telefondan yükledim, düzenlemede biraz sıkıntı çektim tekrardan güzel eleştiriniz için çok teşekkür ederim 🌸
şevval yücel
2020-08-12T02:46:58+03:00çok teşekkür ederim 🌸
Serdar Çolak
2020-08-12T02:41:28+03:00Bir Sait Faik öyküsünde kaybolur gibi, çok hoş. Umarım kaleminiz düşmez elinizden..