Keder, içimde çıngıraklı yılan gibi kıvrılıyor.
Debelenen küheylan kişnemesidir
huzursuz senfonim.
Düşünmeden içine daldığım dünyalar
gölgeler
ve kalabalıklar
korkuya çağırıyorlar.
Düğümleri tedirgin çözüyorum.
Bana inat kiriyle akan ne varsa
hevessiz temizliyorum.
Ve titrek dokunuşlarla okşuyorum
çocukların başını.
Dünyanın pası, akan kirin pisliği
elime bulaştı.
